Geschiedenis

De geschiedenis van de Finse Lappenhond, Suomenlapinkoira

Opgravingen in Varanger (Noorwegen) leerden de wetenschappers dat de skeletten
van rond 7000 jaar voor Chr. zijn. Een tijd waarin het ijs zich terugtrok waarna
de bebossing ontstond. Nomaden uit het Oosten van rond de IJszee maar ook vanuit
het Zuidoosten trokken dit gebied binnen en vormden de basis van de bevolking
die nu als Samen/Lappen bekend zijn. Deze mensen leefden van de jacht tot de
Vikingentijd waarbij de hond een onmisbare hulp was die waarschijnlijk ook als
bewaker functioneerde.

Tot rond 1700 hielden de Samen zich in leven door een combinatie van jacht en het hoeden van rendierkudden. Aan het eind van die eeuw werd het houden van rendieren het belangrijkste bestaansmiddel met zeer omvangrijke kudden die duizenden dieren kon omvatten over een gebied dat zich uitstrekte van midden Noorwegen, midden Zweden, noord Finland, het Kola schiereiland tot ver in Rusland bij de Jenisei rivier. Bij het verweiden, zo men hier dit woord kan gebruiken, was een hond nodig die dagelijks (!) zo’n 70 tot 150 Km kon afleggen door toendra’s, bossen en bergen om de kudden naar de kust te brengen. Deze prestatie kon het beste verricht worden door een wat langere hond met een groot uithoudingsvermogen, een stayer, de Lapinporokoira.

Voor het selecteren t.b.v. het aanbrengen van eigendomsmerken voor danwel voor de slacht was de Suomenlapinkoira uitermate geschikt. Beide rassen voldeden aan de eisen tot het verplaatsen, hoeden en bijeenbrengen van de gigantische rendierkudden op de onmetelijk uitgestrekte toendra’s en vulden, vanuit gezichtspunt van de herder gezien, elkaar perfect aan.

In de periode van 1936 en 1970 is er het nodige gegoochel geweest met rasstandaard waarbij de Finse Lappenhond en Finse Lappen Herdershond enigszins doorelkaar werden gehusseld. Daarbij kwam ook dat meerdere Finse rassen, dus ook de Finse Lappenhond, door de 2e Wereldoorlog + de Finse oorlog op het randje van de afgrond werden gebracht. In 1971 erkende de kennelclub de problematiek t.a.v. de rasstandaard en bracht een scheiding tussen beide rassen aan. In 1975 werd de standaard herzien en gold alleen voor de Finse Lappenhond. Sedertdien zijn er nog drie aanpassingen geweest t.w. in 1982, 1987 enĀ in 1999.